کاربردهای سوئیچ شبکه چیست ؟

کاربرد سوئیچ شبکه | عملکرد سوئیچ شبکه | انواع سوئیچ شبکه | سوئیچ مدیریتی | سوئیچ غیر مدیریتی |

کاربرد سوئیچ شبکه

سوئیچ شبکه یک دستگاه سخت افزاری کوچک است که بین چندین دستگاه متصل در یک شبکه محلی (LAN) ارتباط برقرار می کند و از فناوری سوئیچینگ بسته برای دریافت، پردازش و انتقال اطلاعات به دستگاه مقصد بهره می برد.

سوئیچ های شبکه به طور گسترده در شرکت ها و مراکز داده استفاده می شوند. با استفاده از سوئیچ شبکه چندین رایانه، چاپگر، نقاط دسترسی، تلفن ها، چراغ ها، سرورها و سایر سخت افزارها را به هم متصل می کنند. سوئیچ ها به شما این امکان را می دهند که اطلاعاتی مانند ایمیل را ارسال و دریافت کنید و به روشی آسان، کارآمد، بسیار ایمن و شفاف به منابع اشتراکی دسترسی پیدا کنید.

قابلیت های سوئیچینگ برای انواع مختلفی از شبکه ها از جمله ATM، کانال فیبر نوری و توپولوژی توکن رینگ وجود دارد، اما در این میان سوئیچ های اترنت رایج ترین و پرکاربردترین سوئیچ شبکه به شمار می روند.

سوئیچ های مدیریتی و غیر مدیریتی

سوئیچ های شبکه اصلی مانند آنهایی که در روترهای مصرفی مورد استفاده قرار می گیرند، نیازی به انجام تنظیمات خاص ندارند.

در حالیکه سوئیچ های مدیریتی که عموما در شبکه های سازمانی مورد استفاده قرار می گیرند، طیف وسیعی از ویژگی های پیشرفته را پشتیبانی می کنند و طراحی به کار رفته در آن ها به گونه ای است که توسط یک مدیر حرفه ای قابل کنترل می باشد. از ویژگی های محبوب سوئیچ های مدیریت شده می توان به مانیتورینگ SNMP و پشتیبانی QoS اشاره کرد.

سوئیچ های مدیریت شده سنتی به گونه ای طراحی شده اند که از طریق رابط های خط فرمان یونیکس کنترل می شوند. دسته جدیدتر سوئیچ های مدیریت شده به نام سوئیچ های هوشمند، از رابط های مبتنی بر وب شبیه به روتر خانگی پشتیبانی می کنند.

سوئیچ های لایه 3

سوئیچ های شبکه سنتی در لایه 2 مدل OSI کار می کنند. سوئیچ های لایه 3 منطق سخت افزاری داخلی سوئیچ ها و روترها را در یک دستگاه به صورت ترکیبی ارائه می دهند. در مقایسه با سوئیچ های سنتی، سوئیچ های لایه 3 پشتیبانی بهتری برای تنظیمات LAN مجازی (VLAN) ارائه می دهند.

نحوه عملکرد سوئیچ شبکه

سوئیچ ها اتصالات سیمی را برای رایانه های رومیزی، نقاط دسترسی بی سیم، ماشین آلات صنعتی و برخی از وسایل اینترنت اشیاء (IoT) مانند سیستم های ورود کارت ارائه می دهند. سوئیچ های شبکه رایانه هایی را که میزبان ماشین های مجازی (VMs) در مراکز داده هستند و همچنین سرورهای فیزیکی اختصاصی و بسیاری از زیرساخت های ذخیره سازی را به هم متصل می کنند.

انواع روش های استفاده سوئیچ شبکه :

سوئیچ لبه یا سوئیچ های دسترسی: این سوئیچ ها ترافیک را در هنگام ورود به شبکه یا خروج از شبکه مدیریت می کنند. در این روش دستگاه هایی مانند رایانه ها و نقاط دسترسی به سوئیچ های لبه متصل می شوند.

سوئیچ تجمیع و یا سوئیچ های توزیع: این سوئیچ ها در یک لایه میانی اختیاری قرار می گیرند. سوئیچ های لبه به اینها متصل می شوند و می توانند ترافیک را از یک سوئیچ به سوئیچ دیگر و یا به سوئیچ های اصلی ارسال کنند.کاربرد سوئیچ شبکه

سوئیچ های اصلی: این سوئیچ های شبکه همانند ستون فقرات شبکه هستند و سوئیچ های تجمیع یا لبه را به هم متصل می کنند، شبکه های لبه را به شبکه های مرکز داده متصل می کنند. همچنین ایجاد اتصال LAN های سازمانی به روترهایی که آنها را به اینترنت وصل می کنند، برعهده سوئیچ های اصلی شبکه می باشد.

انواع سوئیچ شبکه :

علاوه بر دستگاههای فیزیکی، سوئیچ های مختلفی در شبکه وجود دارد:

سوئیچ های مجازی: این سوئیچ ها تنها سوئیچ های نرم افزاری هستند که در محیط میزبان VM مستقر می شوند.

سوئیچ مسیریابی: این سوئیچ ها، LAN ها را به هم متصل می کنند. علاوه بر انجام سوئیچینگ لایه 2 مبتنی بر MAC، می تواند توابع مسیریابی را نیز در لایه سوم مدل  OSI (لایه شبکه)، بر اساس آدرس پروتکل اینترنت (IP) در هر بسته انجام دهد.

سوئیچ مدیریتی: این سوئیچ ها به کاربر اجازه می دهد هر پورت را روی سوئیچ تنظیم کند، هم چنین نظارت بر عملکرد شبکه در سوئیچ های مدیریتی امکان پذیر می باشد.

سوئیچ غیر مدیریتی: این سوئیچ ها به دستگاههای اترنت اجازه می دهند که پارامترهایی مانند نرخ داده را تعیین کنند و داده ها را بطور خودکار عبور دهند. در سوئیچ های غیر مدیریتی پیکربندی ثابت است و قابل ویرایش نیست.کاربرد سوئیچ شبکه

سوئیچ هوشمند: سوئیچ های هوشمند می توانند پیکربندی شوند تا کنترل بیشتری بر انتقال داده ها داشته باشند اما در مقایسه با سوئیچ های مدیریتی دارای محدودیت های بیشتری هستند.

عملکرد سوئیچ های شبکه در مقایسه با هاب ها و روترها

سوئیچ شبکه از نظر ظاهری شبیه به هاب شبکه می باشد؛ اما برخلاف هاب ها، سوئیچ های شبکه از فناوری سوئیچینگ بسته پشتیبانی می کنند و قادر به بازرسی پیام های دریافتی در هنگام دریافت و هدایت آنها به یک درگاه ارتباطی خاص هستند. کاربرد سوئیچ شبکه | عملکرد سوئیچ شبکه | انواع سوئیچ شبکه | سوئیچ مدیریتی | سوئیچ غیر مدیریتی |

یک سوئیچ آدرس مبدا و مقصد هر بسته را مشخص می کند و داده ها را فقط به دستگاه های خاص منتقل می کند، در حالی که هاب ها بسته ها را به هر درگاه منتقل می کند. این روش در سوئیچینگ برای حفظ پهنای باند شبکه و به طور کلی بهبود عملکرد شبکه در مقایسه با هابها کارایی بیشتری دارد.

هاب شبکه یک نقطه اتصال مرکزی برای دستگاه های یک شبکه محلی یا LAN است. اما محدودیتی در میزان استفاده از پهنای باند کاربران در شبکه مستقر در هاب وجود دارد. هرچه تعداد دستگاه های بیشتری به شبکه اضافه شود، رسیدن اطلاعات به مقصد در مدت زمان طولانی تری انجام می شود. سوئیچ از این محدودیت ها در مراکز توزیع شبکه جلوگیری می کند.

یک شبکه بزرگ ممکن است شامل چندین سوئیچ باشد که گروه های مختلف سیستم های رایانه ای را به یکدیگر وصل می کنند. این سوئیچ ها به طور معمول به روتر متصل می شوند که به دستگاه های متصل اجازه دسترسی به اینترنت را می دهند.

سوئیچ ها همچنین به روترهای شبکه نیز شباهت دارند. البته روترها اتصال به شبکه های خارجی یا شبکه های محلی یا اینترنت را پشتیبانی می کنند.کاربرد سوئیچ شبکه | عملکرد سوئیچ شبکه | انواع سوئیچ شبکه | سوئیچ مدیریتی | سوئیچ غیر مدیریتی |